۳ ماه پیش

» ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

هواپیماها به عنوان یکی از امن ترین وسایل حمل ونقل در جهان شناخته می شوند، اما این امنیت تا حد زیادی وابسته به شرایط جوی و تصمیمات دقیق خلبانان و برج مراقبت های هوایی است. یکی از مهمترین عواملی که می تواند بر ایمنی پرواز تأثیر بگذارد، شرایط جوی است. در میان این شرایط، ابرها نقشی حیاتی ایفا می کنند. برخی از ابرها به دلیل ویژگی های خاص خود می توانند برای هواپیماها خطرآفرین باشند. شناخت و شناسایی این ابرها برای خلبانان، برج های مراقبت و حتی مسافران از اهمیت ویژه ای برخوردار است..

در این مقاله، به بررسی ابرهای خطرناک برای هواپیماها خواهیم پرداخت، ویژگی های آنها را توضیح خواهیم داد و خواهیم گفت که چرا این ابرها برای پروازها خطرناک هستند.

1.ابرهای کومولوس(Cumulus Clouds)

ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

ابرهای کومولوس، ابرهایی هستند که معمولاً در روزهای آفتابی و در نتیجه برخورد جریان های هوای گرم با هوای سرد ایجاد می شوند. این ابرها به شکل توده ای و شبیه به پنبه پف کرده در آسمان دیده می شوند. اما خطرات آنها زمانی بیشتر می شود که به ابرهای کومولوس بزرگتر تبدیل شوند. این نوع ابرها معمولاً در شرایط جو ناپایدار شکل می گیرند و می توانند باعث ایجاد طوفان های رعد و برق و جریان های هوای صعودی و نزولی شدید شوند.

خطرات:

مطلب مرتبط همه چیز راجع به ملکه آسمان ها: بوئینگ 747

-جریان های هوای صعودی و نزولی: این جریان ها می توانند هواپیما را در معرض تغییرات ناگهانی ارتفاع و سرعت قرار دهند.

-رعد و برق: این ابرها ممکن است در خود رعد و برق و طوفان های شدید داشته باشند که می تواند خطراتی برای هواپیما به همراه داشته باشد.

-تغییرات ناگهانی در وضعیت جوی: این تغییرات می تواند باعث ایجاد نوسانات هوا شده و راحتی پرواز را تحت تأثیر قرار دهد.

2.ابرهای نیمبواستراتوس (Nimbostratus Clouds)

ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

ابرهای نیمبواستراتوس از جمله ابرهای ردیفی هستند که در آسمان به صورت گسترده و تاریک ظاهر میشوند و اغلب با بارش های سنگین همراهند. این نوع ابرها معمولاً در آسمان های مرطوب و در هوای سرد یا معتدل تشکیل می شوند. آنها به ویژه در مناطق بارانی و جوی ناپایدار دیده می شوند.

خطرات:

-بارش های سنگین: این ابرها می توانند بارش های سنگین و پیوسته مانند باران های شدید یا برف را به همراه داشته باشند که ممکن است روی دید خلبانان تأثیر بگذارد و یا مسیر پروازی را دچار اختلال کند.

-ابرهای ضخیم: ابرهای نیمبواستراتوس به دلیل ضخامت زیاد خود میتوانند مانع از دید خلبان شده و شرایط پرواز را خطرناک کنند.

-کاهش دید: به دلیل بارش های شدید و ضخامت ابر، دید به شدت کاهش می یابد، که برای کنترل دقیق هواپیما و جلوگیری از برخورد با دیگر پروازها خطرناک است.

3.ابرهای سیروس(Cirrus Clouds)

ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

ابرهای سیروس، ابرهای بلند و نازک هستند که در ارتفاعات بسیار بالا (بین ۶۰۰۰ تا ۱۲،۰۰۰ متر) قرار دارند. این ابرها معمولاً از بلورهای یخ تشکیل شده اند و به شکل رشته های سفید و ابری مانند به نظر میرسند. هرچند این ابرها به طور مستقیم خطراتی برای هواپیماها ایجاد نمی کنند، اما گاهی نشانه ای از شرایط جوی ناپایدار هستند که میتواند مشکلاتی را برای پرواز به همراه داشته باشد.

خطرات:

-نشانه ای از طوفان های تندری: ابرهای سیروس می توانند علامت اولیه ای از طوفان های رعد و برق یا جریان های هوای ناپایدار در ارتفاعات پایین تر باشند. به همین دلیل، وجود این ابرها ممکن است نشان دهنده تغییرات جوی خطرناک در مناطق پایین تر باشد.

-اختلال در سامانه های راداری: اگرچه این ابرها به خودی خود خطر زیادی ندارند، اما ممکن است با ابرهای دیگر ترکیب شوند و مشکلاتی برای سیستم های راداری و پیش بینی وضعیت جوی ایجاد کنند.

4.ابرهای کومولونیمبوس(Cumulonimbus)

ابرهای کومولونیمبوس ، به ویژه شناخته شده ترین و خطرناک ترین ابرها برای هواپیماها هستند. این ابرها می توانند بسیار بزرگ و مرتفع شوند و ارتفاعی از سطح زمین تا ارتفاعات ۱۵،۰۰۰ متر یا بیشتر داشته باشند. این ابرها با طوفان های رعد و برق شدید، بارش های سنگین، تندبادها و حتی گردبادها همراه هستند.

خطرات:

-طوفان های رعد و برق: ابرهای کومولونیمبوس معمولاً با رعد و برق های بسیار شدید و خطرناک همراهند که می تواند برای سیستم های الکترونیکی هواپیما تهدیدی جدی باشد.

-بادهای عمودی شدید: این ابرها قادر به تولید جریان های هوای بسیار قوی از جمله بادهای صعودی و نزولی هستند که می توانند هواپیما را به شدت تحت تأثیر قرار دهند.

-بارش های سنگین: بارش باران یا برف شدید در این ابرها می تواند دید خلبان را مختل کرده و فرود را خطرناک کند.

-کاهش ارتفاع: تغییرات ناگهانی در جریان های هوا و توربولانس می تواند باعث کاهش ارتفاع و حتی آسیب به هواپیما شود.

5.ابرهای استراتوس (Stratus Clouds)

ابرهای خطرناک هنگام پرواز هواپیما کدامند؟

ابرهای استراتوس معمولاً در ارتفاعات پایین و به شکل لایه های صاف و یکنواخت در آسمان قرار دارند. این ابرها به طور معمول با هوای سرد و مرطوب همراه هستند و میتوانند پدیده هایی مانند مه و باران سبک را به همراه داشته باشند.

خطرات:

-مه و کاهش دید: به دلیل وجود لایه های ضخیم ابر و رطوبت زیاد، این ابرها میتوانند باعث کاهش شدید دید شوند و برای پروازهای IFR (Instrument Flight Rules) مشکلاتی ایجاد کنند.

-خطرات در هنگام فرود: در هنگام فرود و برخاست، ابرهای استراتوس میتوانند خطراتی برای دید خلبان و دقت در فرود هواپیما ایجاد کنند.

نتیجه گیری

ابرها یکی از عوامل کلیدی در پیش بینی شرایط جوی و امنیت پروازها هستند. برخی ابرها، به ویژه ابرهای کومولوس بزرگ، نیمبواستراتوس، کومولونیمبوس و حتی سیروس، میتوانند برای هواپیماها خطرات جدی ایجاد کنند. بنابراین، شناخت و شناسایی این ابرها برای خلبانان و برج های مراقبت هوایی از اهمیت زیادی برخوردار است. آنها باید همواره آماده باشند تا از این شرایط جوی به درستی پیشگیری کرده و اقدامات لازم را برای ایمنی پرواز اتخاذ کنند.

تهیه و ترجمه: متینا بشارتی