۳ ماه پیش

» اعداد و علامت های روی باند فرودگاه چه معنایی دارند؟

اعداد و علامت های روی باند فرودگاه چه معنایی دارند؟

همه ما زمانی که به فرودگاه می رویم یا از پنجره هواپیما به زمین نگاه می کنیم، باندهای فرودگاه را میبینیم که روی آنها اعداد و علامت های خاصی نوشته شده است. ممکن است این اعداد و علامت ها برای بسیاری از ما مبهم باشند، اما در واقع هر یک از این علائم و اعداد معنای خاص خود را دارند و برای حفظ ایمنی و ترتیب در پروازها طراحی شده اند. در این مقاله، قصد داریم به بررسی این اعداد و علامت ها و کاربردهای آنها بپردازیم تا بیشتر با دنیای پیچیده و دقیق هوانوردی آشنا شویم.

اعداد روی باند: اشاره به جهت حرکت هواپیما

اولین و مهمترین علامت هایی که روی باندها میبینیم، اعداد هستند. این اعداد به طور معمول از دو رقم تشکیل شده اند و به جهت دقیق حرکت هواپیما بر اساس قطب نما اشاره دارند. اما این اعداد نه به عنوان میزان زاویه، بلکه به نزدیک ترین عدد کامل ۱۰ درجه از شمال یا همان قطب نما ثبت می شوند.

برای مثال، اگر باندی با شماره ۲۷ روی آن درج شده باشد، به این معناست که جهت حرکت هواپیما به سمت ۲۷۰ درجه است که دقیقا غرب را نشان می دهد. این اعداد به هواپیماها کمک می کنند تا هنگام برخاستن یا فرود آمدن، دقیقاً از جهت مناسب استفاده کنند. این استاندارد جهانی است و برای تمامی فرودگاه ها، صرف نظر از موقعیت جغرافیایی آنها، مشابه است.

اعداد روی باندها معمولاً در جهت برخاستن هواپیما از باند قرار دارند، به همین دلیل جهت فرودگاه ها هم به شکل مشابهی تعیین میشود. باندهایی که برای فرود طراحی شده اند، به گونه ای انتخاب می شوند که با جهت باد همخوانی داشته باشند، زیرا باد میتواند تأثیر زیادی بر روی عملکرد هواپیماها هنگام برخاستن و فرود آوردن داشته باشد.

مطلب مرتبط همه چیز راجع به ملکه آسمان ها: بوئینگ 747

علامت های خطی و راهنماها: جهت دهی به هواپیما

علامت های خطی روی باندهای فرودگاه نیز نقش حیاتی در هدایت هواپیماها دارند. این خطوط معمولاً برای مشخص کردن مسیرهای مختلف و راه های ورود و خروج هواپیماها از باند به کار می روند.

خطوط سفید افقی و عمودی: این خطوط به طور معمول برای نشان دادن محل های توقف هواپیما و محل های ایستادن در زمانی که هواپیما نیاز به توقف دارد، استفاده می شوند. برای مثال، در ابتدای باند، ممکن است خطی سفید دیده شود که به معنی توقف کامل هواپیما قبل از آغاز پرواز است.

خطوط زرد و سبز: برخی فرودگاه ها از رنگ های خاص مانند زرد و سبز برای تعیین مسیرهای خاص داخل فرودگاه و یا جهت ها استفاده می کنند. این رنگ ها معمولاً نشان دهنده جاده های فرودگاهی یا نقاط خاص برای هدایت هواپیماها به پارکینگ ها و محوطه های دیگر هستند.

علامت های دایره ای و مثلثی: در برخی مواقع، باندها شامل علامت های مثلثی و دایره ای هستند که نشان دهنده دستورالعملهای خاص برای خلبانان هستند. این علامت ها معمولاً برای اعلام نیاز به کاهش سرعت یا تغییر مسیر به کار می روند.

کد های رنگی و نشانه های ایمنی

در کنار اعداد و خطوط، رنگ ها نیز نقشی مهم در فرودگاه ها دارند. این رنگ ها به مسافران و خلبانان کمک می کنند تا در شرایط مختلف، به راحتی و با اطمینان عمل کنند.

رنگ قرمز: معمولاً برای اعلام وضعیت اضطراری یا محدوده هایی که ورود به آنها خطرناک است، استفاده میشود. در واقع، بسیاری از خطوط قرمز به عنوان نشانه ای برای جلوگیری از ورود هواپیما به نواحی خاصی از فرودگاه ها در نظر گرفته می شوند.

رنگ سبز و زرد: این رنگ ها معمولاً برای راهنمایی مسیرها و مناطق امن برای هواپیماها یا زمین گیرها استفاده میشوند. مسیرهای سبز و زرد نشان دهنده مسیری ایمن و مناسب برای حرکت هواپیماها یا خودروهای زمینی هستند.

تعداد و انواع باندها: متناسب با شرایط

هر فرودگاه ممکن است بیش از یک باند برای عملیات های مختلف داشته باشد. این باندها ممکن است به طور مستقیم یا موازی با یکدیگر قرار گیرند و هر کدام با ویژگی های خاص خود شناخته شوند.

باندهای موازی: در فرودگاه های بزرگ که حجم زیادی از پروازها را پذیرش می کنند، معمولاً باندهای موازی وجود دارند. این باندها به صورت افقی و با فاصله های معین از یکدیگر قرار دارند و به هواپیماها امکان می دهند تا به طور همزمان از چندین باند استفاده کنند. در این شرایط، هر باند معمولاً با یک شماره مخصوص به خود شناسایی می شود، مانند ۱۷L و ۱۷R، که “L” به معنی چپ و “R” به معنی راست است.

باندهای موازی با ویژگی های خاص: در برخی فرودگاه ها، باندها به ویژگی های خاصی تقسیم می شوند. برای مثال، برخی از باندها ممکن است برای شرایط خاص آب و هوایی مانند باران های شدید یا طوفان های تند استفاده شوند.

علائم هشدار دهنده: استفاده از چراغ ها و علائم روشنایی

برای پرواز در شب یا در شرایط بد جوی، فرودگاه ها از سیستم های روشنایی خاصی استفاده می کنند که روی باندها و اطراف آن قرار دارند. این چراغ ها وعلائم نشان دهنده نقاط حساس و مسیرهای فرود هستند. به طور معمول، در دو طرف باند، چراغ های رنگی قرار می گیرند که به خلبانان کمک می کنند تا در شرایط مختلف به راحتی وارد باند شوند.

چراغ های سبز و سفید: این چراغ ها معمولاً برای هدایت هواپیما به سمت باند در شرایط روز و شب استفاده می شوند. چراغ های سفید نیز در انتهای باند برای نشان دادن پایان باند و منطقه ای که هواپیما باید متوقف شود، نصب می شوند.

اهمیت دقیق بودن

نکته ای که در مورد تمام این علائم و اعداد باید به آن توجه کرد، دقت فراوانی است که در طراحی و پیاده سازی این استانداردها وجود دارد. هر خط، علامت یا عدد به طور خاص برای بهبود ایمنی و کارایی پروازها در فرودگاه ها طراحی شده است. حتی کوچکترین اشتباه در خواندن این علائم می تواند منجر به وقوع حوادث جدی شود. به همین دلیل، خلبانان و کنترل کنندگان ترافیک هوایی باید آموزش های دقیق و متنوعی برای درک این علائم و انجام عملیات به طور ایمن دریافت کنند.

نتیجه گیری

اعداد و علامت های روی باند هواپیماها برای هدایت صحیح و ایمن هواپیماها به کار می روند و هرکدام از آنها معنای خاصی دارند که به تردد و پروازهای به موقع و ایمن کمک می کند. این سیستم علامت گذاری و عدد گذاری بخشی از استانداردهای جهانی هوانوردی است که در تمامی فرودگاه ها اعمال می شود و نقش حیاتی در ایمنی و کارایی عملیات فرودگاه ها دارد. بنابراین، درک معنای این علائم و اعداد می تواند تجربه ای جالب و آموزنده برای مسافران و علاقه مندان به هوانوردی باشد.

تهیه و ترجمه: متینا بشارتی

۰ نظر / ۸۶۸ بازدید